บอร์ด ความรัก,เปิดเหตุผลของคนที่Moveonไม่ได้สักที ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย Ciphathaใครหลายคนคงเคยมีอาการคลั่งรัก รักเอย ทุ่มเทให้กับความรักหมดหัวใจ แต่พอถึงวันที่ต้องเลิกราและสิ้นสุดความสัมพันธ์กันไป ความผิดหวังนั้นทำให้เจ็บหนักถึงขั้นฝังใจ อยากจะเริ่มต้นใหม่ก็ทำไม่ได้ จมอยู่กับอดีตที่ยากจะลืม พยายามลืมกลับยิ่งจำ มูฟออนเป็นวงกลม วันนี้เราไปดูเหตุผลกันว่าเพราะอะไรถึงยัง Move on ไม่ได้สักที1.ไม่ยอมรับความจริงการไม่ยอมรับความจริงก็เหมือนกับการหลอกตัวเองว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้ยังไม่จบลง ยังหวังว่าสักวันทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ยิ่งคบกันนานยิ่งรู้สึกว่ายังสามารถกลับไปแก้ไขทุกอย่างได้ เดี๋ยวเขาก็กลับมา ความคิดเหล่านี้จะยิ่งทำให้มูฟออนออกมาจากคนเก่าไม่ได้ เพราะยังรอคอยอย่างมีความหวัง2.เสียดายเวลากว่าจะเกิดความสัมพันธ์ขึ้นมาได้ ต้องใช้เวลาศึกษาดูใจกันก่อนที่จะตกลงคบกัน เมื่อคบกันก็ใช้เวลาร่วมกันไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ยิ่งคบนานยิ่งผูกพันธ์มากขึ้น แต่พอได้เลิกรากันไปกลับรู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมา เสียดายที่เรื่องราวดีๆ ต้องจบลง จึงทำให้ลืมรักครั้งนั้นไม่ได้3.ยังเก็บสิ่งของและจำเรื่องราวต่างๆยังเก็บของขวัญที่เขาเคยให้ไว้ไม่กล้าทิ้งมันไป ยังนั่งดูรูปคู่ของเรา เคยไปที่นั่น ที่นี่กับเขา ไหนจะยังนึกถึงเรื่องที่เคยทำด้วยกันอยู่เสมอ เหตุผลนี้นี่แหละจะยิ่งทำให้มูฟออนเป็นวงกลมวนไปวนมา เดินออกมาไม่ได้สักที4.การติดตาม Socialรับรู้การเคลื่อนไหวชีวิตของเขาคนนั้นตลอด เขาไปที่ไหน ไปทำอะไร กับใคร รู้หมด! ไม่เลิกกดติดตามเขาสักที โดนเขาบล็อกแต่ก็ยังยืมของเพื่อนไปคอยส่องเขาอีก แล้วอย่างนี้จะมูฟออนไปไหนได้ละเนี่ย5.ไม่พร้อมเริ่มต้นใหม่เมื่อลองเปิดใจให้ใครอีกสักครั้งกลับรู้สึกว่ายังไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ เอาแต่โทษตัวเองว่ายังไม่ดีพอสำหรับใคร ไม่สมควรมีใคร การโทษตัวเองแบบนี้คือการไม่เห็นค่าของตัวเอง ทำให้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนยากมากขึ้น6.กลัวความเสียใจรักครั้งเก่าเจอแต่เหตุการณ์ที่ทำให้เจ็บไม่มีวันลืม บาดแผลฝังลึกลงไปจนทำให้กลัวที่จะพบเจอความเสียใจแบบนั้นอีกครั้ง เกิดเป็นปมในหัวใจ ไม่กล้ารักใครอีก เจอเหตุการณ์แบบนี้บอกเลยว่า Move On ยากแน่ๆ7.ไม่ออกไปเจอสังคมการที่เพิ่งอกหักหรือเพิ่งเจอความเสียใจมา การไม่ออกไปพบเจอเพื่อนหรือสังคมเลยจะยิ่งทำให้เรานั้นจมอยู่กับความเศร้า ความเสียใจอยู่คนเดียว ในหัวของเราก็จะวนเวียนคิดถึงแต่เขา นี่ก็เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้เราไม่หลุดออกจากเรื่องราวในอดีตอีกเช่นกัน